de val en terugkeer
Is dat niet de kern van de val uit het paradijs? We zijn t buiten gaan zoeken, terwijl alles binnenin is te vinden en daar de vervulling ligt. Vanuit die val geven we nog steeds het leven vorm met alle gevolgen van dien. De val in de dualiteit. De val van t denken? Want is t niet juist het denken wat ons uit die vervulling haalt, alle denkbeelden? Het denken dat altijd ergens anders is, vooruit, achteruit. Het denken dat nooit tevreden is, het denken dat t altijd buiten zoekt, het denken dat angstig maakt, dat invult hoe de ander is, hoe het leven is. Denken, denken, denken. Het denken kan niet Zijn. Het denken kan niet in alle eenvoud Zijn. Het denken is nooit vervuld. Het denken brengt scheiding, conflict, versplintering. Het denken veroorzaakt eenzaamheid, och was ik maar daar, was ik maar bij haar, bij hem etc. We hebben ons Zelf niet gevonden en daardoor zal nooit de ware vervulling komen, hoe we ook zoeken buiten ons zelf. Terug in het paradijs betekent, we