Kagib Weteninhethart

Uiteindelijk is t leven zo eenvoudig. Waarom doen we zo moeilijk? Waarom hebben we het zo moeilijk gemaakt? Ja, allemaal ontstaan in het verleden. Van alles dat we met ons meeslepen aan bagage, herinneringen, angsten, beelden, onvervulde verlangens, verwachtingen, hoop. Van alles dat bovenop ons gelegd is door opvoeding, maatschappij, noem maar op. Dit leeft allemaal in ons door. En daarom is t allemaal zo moeilijk. Alles is wat het is, en in dat wat het is ligt de mogelijkheid tot zien. Ontkennen wat is, er iets anders van maken, helpt niet, krijgt alleen een nieuw beeld, een nieuwe gedaante, verbergt zich. Dus beter klaar en helder zien/voelen/ervaren wat is. Ook als je de 'duivel' in jezelf ervaart, die zo tussen door de kop opsteekt. Ook dit voelen/ervaren, door je heen laten gaan, zodat het tot je kan spreken. Dat wat het je wil zeggen, wat de wortel hiervan is. Het is allemaal materiaal. Dus niet zomaar alles blijven uitleven, ik ben nu eenmaal zo, je m

Wat is waarheid? Is er een uiteindelijke waarheid? Wat mij betreft wel. Die kan zich pas openbaren, naarmate wij meer en meer leeg worden van onszelf. Van wat we willen, willen zijn, willen doen. De Waarheid zit daaronder. Ligt niet de kern daarin dat de mens het geluk wil vinden in doen, in handelen, terwijl het uiteindelijk ligt in Zijn? Steeds naar buiten gericht, wat daar allemaal is, wat daar belangrijk is, wat daar moet gebeuren. Wat wil gebeuren, terwijl de Oplossing, de vervulling binnenin ligt, in Zijn. Gewoon Zijn. Waarom kunnen we niet gewoon Zijn? Waarom worden we dan onrustig, wordt t saai als er niks is om te doen? Omdat we nooit thuisgekomen Zijn, nooit echt thuisgekomen in onsZelf. En ja, als we daar niet echt ons thuis voelen, rust vinden, vrede en vervulling, waar dan wel? Terwijl Het er nu is. En elk moment weer. Dat voelen diep, diep binnenin. Dat nu, dit moment, Het, de vervulling er is. De vervulling in gewoon Zijn. En daar stopt de beweging