Kagib Weteninhethart

Het was de hele dag warm geweest en het was een beproeving om buiten te zijn. De schittering van de weg en het water, altijd al verblindend en indringend, werd door de witte huizen nog versterkt; en de grond, die eenmaal groen was, was nu helder goudkleurig en verdord. Het zou nog vele maanden duren voor de regens kwamen. Het riviertje was opgedroogd tot een kronkelend lint van zand. Een paar runderen stonden in de schaduw van de bomen en de jongen die voor hen zorgde zat een eindje verderop met steentjes te gooien en in zijn eenzaamheid wat voor zich uit te zingen.  Aan de andere kant van de heuvel stond het huis en we bereikten het bij zonsondergang. Vanaf het dak kon je de groene toppen van de palmen zien, die zich in een eindeloos golvende lijn tot aan het gele zandstrand uitstrekten. De palmen wierpen gele schaduwen af en hun groen was goudkleurig. Achter het gele zandstrand lag de grijzig groene zee. Massa's witte golven rolden op het strand aan maar waar het dieper werd,

Wat wil je in het leven. Wil je echt leven, of leef je imitatie? Echt leven heeft gevolgen, kan kwetsbaarheid betekenen. Dit betekent het hebben van een open, een ontvankelijk hart. Maar als je echt leeft, met alles erop en eraan, en ook verantwoordelijkheid neemt hoe je hart hierin spreekt dan kun je ook tot vrede komen in je hart. Dan mag alles tot vrede worden, zo binnen zo buiten. Dit is er natuurlijk niet zomaar, dit is een proces met allerlei stadia. Maar als t je intentie is om deze weg te gaan, zal steeds die vrede die innerlijke vrede terugkeren. Hoe turbulent en verwarrend en eventueel pijnlijk alles daarvoor ook was. Het  kan zo zijn dat je, je hart uitspreekt hoe je dingen beleeft en ziet, dat iets eventueel niet goed voelt. Dat is uiteindelijk ook eerlijk en authentiek met jezelf en de ander omgaan. Kan zelfs heel kwetsbaar zijn, omdat je misschien daardoor iemand verliest. En toch wordt dit dan soms gevraagd. Als t niet meer goed voelt, is het belangrijk dit uit

"De liefde geeft ons in één tel wat we met jarenlang zwoegen en ploeteren nauwelijks weten te bereiken." Goethe Die Liefde is niet van de tijd. Als je verbinding hebt met die Liefde dan is het vervuld. Dan is alles vervuld. Dan is alle gemis van de verleden tijd, alle verlangen alle verwachtingen. Ook alle angst, alle emoties. In die Liefde is gewoon alles tot vervulling gekomen. Dan leef je in het Eeuwige moment. Dan leef je zolang de Verbinding er is van moment tot moment in de Liefde. En daar gaat dus veruit iedereen aan voorbij. Want we zoeken die Liefde buiten. En daar is die nu net niet te vinden. Hoe eerder je tot die conclusie komt hoe groter de mogelijkheid dat je contact zult maken met die ware Liefde binnenin. Die ligt daar op jou te wachten. Je hoeft je slechts te openen. Je hart te openen en open te houden. Dan kan de Liefde zich kenbaar maken. Dan voel je misschien, ja hier heb ik heel mijn leven naar verlangt. Dat kan een begin zijn waarin het leven een t

Iedereen hoort alleen wat hij begrijpt. Goethe Helemaal waar. En daar nog aan vast, dat wat we willen begrijpen, waar we open voor zijn, zodat we kunnen ontvangen. Er is eigenlijk heel weinig wezenlijk begrip in de wereld. Dit komt omdat alles vast zit in beelden, wat we denken te weten denken dat is. Al heel vroeg is alles gekristalliseerd. Daarna willen de meeste eigenlijk het liefste vasthouden aan wat ze al hebben. Het leven is er dan uit, echt leven en beleven. Echt willen zien, voelen, wat is. Ook alles wat ik deel. Heel vaak zal alles ingepast worden in iemands beeld van de werkelijkheid. Daar botst het dan op, daar wordt het door gekleurd, gevormd, misvormd. Het is heel eenvoudig alles wat ik keer op keer probeer te delen maar als de intentie tot begrip ontbreekt dan heeft het geen enkele zin wat ik deel. Daarom ben ik dankbaar overal waar wezenlijke aandacht is, echte openheid. Waar wat ik deel echt ontvangen wordt met een open hart. Dan heb je elkaar wezenlijk iets te gev

De Liefdekracht is uiteindelijk de allergrootste Kracht omdat als je daar ruimte aan gegeven hebt in jezelf, je daardoor vervuld bent. Dan is alles tot vervulling gekomen. Daarin voel je jezelf gedragen. Daarin ben je All-een geworden en dus nooit meer eenzaam en verlaten. En juist omdat je All-een bent, voel je, je verbonden en een, voel je die Liefde voor alles en iedereen zonder onderscheid. Alles is dan Vrij, dus alles kan zich dan ook in Vrijheid openbaren. Niets hoeft hierin te gebeuren dus je bent ook vrij van resultaat. Geen teleurstellingen, geen iets willen versnellen. Je Bent dan gewoon die je bent, en doet wat t moment vraagt. Elk moment vraagt weer iets nieuws en in afstemming daarop Weet je precies wat dit is. Het dienen vanuit de Kracht, je leven totaal in het kader stellen van je medemens is een fase in de ontwikkeling. Voordat die fase aangebroken is, kan het een valstrik zijn, een verschuilen achter. Zovele mensen stellen hun leven dienstbaar op, steeds maar