Kagib Weteninhethart

Enorme wolken leken als torenhoge witte golven door een hemel te drijven die verder helder en blauw was. Honderden meters lager dan de plek waar wij stonden kromde zich de blauwe baai; heel in de verte lag het vasteland. Het was een milde avond, even ontspannen als kalm; aan de horizon tekende rook van een stoomschip zich af. Tot aan de voet van de berg reikten de sinaasappelboomgaarden; de lucht was vervuld van hun geur. Zoals altijd ging in de vroege schemering geleidelijk aan het blauw overheersen; de hele atmosfeer werd blauw en de witte huisjes werden wazig in die zachte tint. Het was of het blauw van de zee vloeiend het land ging overdekken; zelfs de bergen daarbovenuit waren nu van een doorschijnend blauw. Het was een betoverend tafereel, beheerst door alomvattende stilte. Al klonken er wat avondgeluiden, die maakten als het ware deel uit van de stilte, evenzeer als wij. Die stilte maakte alles nieuw, ze spoelde eeuwen van ellende en verdriet weg uit het hart van alle

Waar ligt het zwaartepunt van je leven? Dat kan een innerlijk onderzoek betekenen. Voor wie wil. :p Een heel diep in jezelf afdalen, en een voelen/proeven waar ligt nu werkelijk het zwaartepunt van je leven. Wat is de essentie van wat je drijft?, Wat weegt het allerzwaarste voor jou, wat drijft je, zet je aan tot handeling? Wat is de kern van alles? Vanuit die kern krijgt je leven dan vorm, roep je, je ervaringen op. De mensen die op je pad komen, de situaties waar je in terecht komt, alles wat je leven omvat. Dat is wat t is, maar dan is de vraag wil je dat dit zo blijft? Heb je hierin de ware vrede en vervulling gevonden? Of slaat t leven je hier steeds weer uit weg door dat zwaartepunt waar je leven om draait. Als t leven je keer op keer geslagen heeft je tot een uiterste wanhoop gebracht heeft kan er een Ommekeer komen. Dit kun je natuurlijk niet doen. Het kan wakker worden van binnenuit, als je eigenlijk gewoon genoeg hebt van alles wat je doet. Waar je leven om draait,

Kijk! Er is niet meer aanmaakhout nodig. Het vuur brandt gewoon door. Het houdt nooit op Tsjwang-Tse Wat is dat voor vuur wat hij hier bedoelt? Vuur wat dus eigenlijk niets nodig heeft. Dat is binnenin. Dat brandt daar altijd. Een waar Liefdesvuur. Ware Liefde is onafhankelijk van alles. Het zou je kunnen verwarmen, vervullen. Niets kan dit branden, stoppen, onderbreken. Alleen we kunnen er van alles voorzetten. Dan voelen we Het niet meer. Hebben er geen voeling meer mee. Het gevolg is dat we dan ook nooit zullen Weten wat waarlijk Liefde is. In al ons handelen, al onze daden, woorden, alles wat we naar buiten laten komen. Alles waar we vol mee zitten, gedreven door worden. Altijd afhankelijkheid, bezetenheid door zoveel. Zonder de Liefde die er altijd is. Er altijd voor jou is, elk moment. Open je hart en je zult het mogen ervaren. Een alvervullend alverwarmend Liefdesvuur. lieve warme groet Kagib

Zonder liefde zal er nooit wezenlijke verandering komen. Zonder die liefde geen heilbegeren. Zonder die liefde geen ommekeer. Zonder die liefde geen overgave. Vanuit die liefde, aangeraakt door de Liefde wordt het iets heel natuurlijks dat je alles overgeeft. Dat je tot het niet mijn wil geschiede maar Uw Wil komt. Je ervaart dat dit de Oplossing is waarin alle vragen, alle verwarring, alle pijn en duisternis mag oplossen. Je staat nog aan t begin maar je voelt het je Weet het en je geeft je over. Dan is er een Verbinding gemaakt met Tao met het Licht met de Liefde. Een Verbinding die je niet meer kunt ontkennen. Een Kracht die in je werkt, op je inwerkt, tot je spreekt elk moment van de dag. Het Geweten dat tijdloos is. In deze Kracht, in deze Verbinding kun je dan meer en meer vrij worden van alles wat je aan deze aarde bindt, gevangen houdt. Het wordt doorzien, het krijgt geen kracht meer en verdwijnt. Naarmate dit proces vordert wordt het steeds eenvoudiger deze

Het hele leven.... slechts een oefening om te leren hoe je naar huis kunt terugkeren hoe je kunt sterven, hoe je kunt verdwijnen. Want zodra jij verdwijnt, verschijnt God in je. Jouw aanwezigheid is Gods afwezigheid, jouw afwezigheid is Gods aanwezigheid. Osho Staat een heleboel en ben er helemaal mee eens. Er gaat alleen nog een fase aan vooraf waar al een heel leven of meerdere levens aan vooraf kan gaan. Het verlangen om terug naar huis te gaan, wat dus in jezelf is, dat Thuis. Voeling krijgen met wat dat Thuis vertegenwoordigt, omvat, de betekenis ervan. Want ja als die voeling er niet is waar kun je dan Verbinding mee maken? Dat echte verlangen is er al bij  heel weinig mensen. Meestal moet daarvoor alles instorten waar je je zekerheid op gebouwd hebt. Zijn er heeeel erg weinig waar werkelijk dat authentieke verlangen is, ik wil naar Huis. Maar als dat verlangen authentiek gegroeid is, er openheid gekomen is voor het Goddelijke in jou dan kan de reis aangevang

De trein stopte en er reed een tweewielig karretje met een paard ervoor voorbij. Op het karretje lag een in een ongebleekte lap gewikkelde dode, vastgebonden op twee lange groene, vers gesneden bamboestokken. Het lichaam werd van een of ander dorpje naar de rivier vervoerd om daar verbrand te worden. Bij zijn rit over de hobbelige weg schokte het ongenadig; vooral het hoofd, onder het doek, moest het ontgelden. Naast de voerman zat maar één passagier op het karretje, kennelijk een nabije bloedverwant, want zijn ogen zagen rood van het schreien. De hemel had het tere blauw van een vroege lentedag, kinderen speelden luidruchtige spelletjes in de modder van de weg. De dood moet wel een alledaags tafereel geweest zijn, want iedereen ging door met dat wat hij aan het doen was. Ervaring wordt beïnvloedt door geloof en vervolgens sterkt die ervaring de mens in zijn geloof. Je ervaart dat waarin je gelooft. De menselijke geest dicteert en vertolkt dat wat ervaren wordt, hij