Kagib Weteninhethart

De Liefde bestaat. Hoezeer ook dit woord is verminkt. Er is een Liefde die nimmer vergaat. Een Lied dat door heel de Schepping weerklinkt. Deze Liefde is met ons. Deze Liefde is in ons. Deze Liefde is om ons. Maar we kunnen het niet pakken. We kunnen het niet bevatten. In eindeloos mededogen gaat het met ons mee. Probeert het ons wakker te roepen, op deze woeste levenszee. Maar we willen niet horen. We willen onze eigen weg gaan. We weten niet dat we zijn verloren. Dat we de verbinding hebben verloren, met het ware Bestaan. De Liefde die is. De Liefde die met ons is. In alles is. In onze eigenzinnigheid. In onze eigenwilligheid. Blijven we gevangen in de tijd. Het is de illusie die ons leidt, verleid. De Liefde is. De Liefde is in ons. En de Liefde roept tot ons, neem afscheid. Alle dromen die we najagen. Alles wat ons vooruit doet snellen. De vele verleidingen die ons steeds weer belagen. De angst die ons in vele gedaanten blijft kwellen. En de Liefde roept, keer om

Het draait steeds om bewustzijn, het bewust Zijn. En het gaat er eigenlijk om dat dit Bewustzijn krachtiger en krachtiger mag worden. Dat Het meer en meer intens op je in mag werken. Op wat je bent, of wat je denkt te zijn, denkt te moeten doen. Meer en meer dit Licht op alles mag schijnen. Het Bewustzijn dat niet van deze wereld is, dat niet van de dualiteit is. Dat dwars door alles heen kijkt, Ziet wat is. Zoals de zon. Als die meer en meer kracht krijgt zullen meer en meer de wolken oplossen. Zo kan t Bewustzijn als t sterker en sterker wordt meer en meer jouw innerlijke bewolking oplossen. Alles wat tussen de heldere hemel in zit, de klare heldere lucht, het heldere Zien. Eigenlijk niet alle facetjes onder de loep nemen, maar meer de eenheid van alles zien. Hoe alles met elkaar verbonden is, beter gezegd gebonden is, geketend is, verstrikt is geraakt door zoveel. Dat dit Licht helderder en helderder mag schijnen op alles wat jij bent en doet. Waardoor je er gewoon n

Wat nu is God? Vierentwintig Meesters kwamen bijeen en wilden vaststellen wat God is, en vermochten het niet. Vervolgens kwamen zij na zekere tijd opnieuw bijeen, en weer bracht ieder van hen zijn oordeel naar voren. Van die uitspraken citeren wij hier enkele: De een zei: God is iets waarnaast alle vergankelijke en tijdelijke dingen absoluut niets zijn. De tweede zei: Alles wat bestaat, is geworden door God en is oneindig klein vergeleken met Hem. De derde zei: God is iets dat boven alle dingen staat. De vierde: God is iets dat in eeuwigheid, ondeelbaar en aan niets gebonden, in zichzelf werkzaam is en niemand nodig heeft, en dat alle dingen nodig hebben. En de vijfde: God is een rede, die zich wijdt aan het kennen van zichzelve. Ik laat de eerste en de laatste buiten beschouwing en spreek over de derde: dat God iets is dat onvermijdelijk boven het Zijn moet staan. Want alles wat een bestaan heeft in tijd en ruimte, behoort niet tot God. Daar staat Hij boven. Is God ook het Zijn in a

Hier in de ziel, in de grond waarvan eindigheid en oneindigheid elkaar raken, is de bodem waar de goddelijke kracht in ons wortelt. In de grond van de ziel woont een kracht, die tijd noch vlees beroert; zij ontspringt aan de geest, verblijft in de geest en is geheel en al geestelijk. In deze kracht groeit en bloeit allerwegen God. Daar is een zo heerlijke vrijheid en vreugde, dat het niet in woorden uit te drukken is. God woont in deze kracht als in een eeuwig Nu. en wie God aanschouwt in dit Nu, die woont met God in een en hetzelfde licht. Daar kent hij noch leed, noch tijd, alleen de ene altijddurende eeuwigheid. Het wezen van alle dingen is in hem; geen toeval of toekomst kan hem iets nieuws brengen; hij woont in een enkel Nu, steeds opnieuw uitbottend, altoos en zonder onderbreking! Zulk een goddelijke heerlijkheid is deze kracht! Meester Eckhart

De kern ligt eigenlijk erin dat t geluk niet buiten ligt maar binnenin. Als je het daar gevonden hebt, heb je alles. Want dat geeft weer vervulling aan alles om je heen. Je Weet het, als dit zo is. Er is vrede, lichtheid, een vervuld zijn. Je bent dan in harmonie met je Essentie, met je Kern, met je Bewustzijn. En dan hoef je slechts mee te stromen, met dat Bewustzijn, met het Zijn, van binnenuit. Is het niet het denken wat je hier steeds uit haalt? Waar je dan ook aan denkt, waar het ook mee gevuld is. Dat je uit het Zijn haalt en verstrikt laat raken in de dualiteit van het leven? De Afstemming verliest? Nu is er eigenlijk alles, wat is t wat ons hier dan steeds uit haalt? Geluk heeft geen oorzaak, geluk is. Het is uiteindelijk de enige Waarheid. Het is niets, het is alles. Het is thuiskomen. Het is thuis Zijn. In jezelf, en zo je overal thuis voelen en Zijn. Niets dat je hier meer uit kan halen. En als we thuisgekomen zijn, voelen we ons waarlijk

God heeft de ziel dermate naar Zijn gelijkenis gevormd, dat in de hemel en op aarde niets zozeer het goddelijke gelijk is, als de ziel. Daarom wil God er zeker van zijn dat de tempel van de ziel rein is en dat er zich niets anders in bevindt dan Hij alleen. Omdat deze tempel Hem welgevallig is, indien zij Hem waardig is en er niets anders is dan alleen Hij. Omdat Hij Zelf in de ziel werkzaam moet zijn, heeft Hij dit werk van Hem lief. Dat wij liefhebben, komt voort uit Zijn werken. En deze liefde is God: Met haar mint God Zichzelf, Zijn natuur, Zijn wezen en Zijn Godheid. Doch met deze liefde waarmee God Zichzelf bemint, heeft Hij ook alle schepselen lief - niet als schepselen, maar als God. Met het genoegen waarmee God behagen schept in Zichzelf, schept Hij tevens behagen in de ganse wereld. Meester Eckhart Voor alle duidelijkheid, hier wordt niet de ziel verstaan hoe wij meestal de ziel zien. Het gaat hier om de Ziel, om het Hart in het hart. En de belangrijkste fase is dus de r