Kagib Weteninhethart

Als u niets zinnigs kunt vinden in dat wat zich in onze kring afspeelt, juffrouw, laat u zich daardoor dan niet van de wijs brengen. Dikwijls gaat een weg bergafwaarts en blijkt toch de kortste verbinding te zijn met de volgende weg omhoog. De koorts van de geestelijke genezing ziet er soms uit als duivels bederf. In de bijbel schouwen wij niet alleen een optekening van gebeurtenissen van een vervlogen tijd, maar ook een weg van Adam tot Christus, een weg die wij in onszelf moeten gaan, op de magische wijze van een innerlijk groeien van 'naam' tot 'naam', dat is: van krachtsontplooiing tot krachtsontplooiing. Van de verdrijving uit het paradijs tot de opstanding. Het kan voor velen een weg vol verschrikkingen worden en - met verstikte stem herhaalde hij in zichzelf zijn woorden over de moordenaar aan het kruis wiens beenderen men gebroken had. Gustav Meyrink

Het leven is een reis. En het gaat erom om onderweg te blijven, in verandering te blijven. Als de reis verder gaat wordt dat wat vooraf ging in begrip in Liefde omvat dat is het mooie. Alles wordt getransformeerd tot iets anders, in de loutering van het leven. Niets is voor niets, alles is materiaal. Als we nog vol zijn van het leven hier op aarde, is ook dat deel van de reis. Als we nog slapen, terwijl we denken wakker te zijn. Maar uiteindelijk gaat het erom dat de reis verder gaat, dat we wakker worden. Dat we ten diepste ervaren het leven heeft een veel diepere betekenis. Wat vooraf ging vervluchtigt dan steeds meer. Het krijgt een totaal andere betekenis, wordt veel relatiever. Dat is goed om te ervaren, als je nog heel erg vol zit van deze wereld, alles wat hier plaatsvindt. Maak t niet te zwaar, verlies jezelf er niet in. Denk niet dat dit t is, dat je hiervoor moet strijden. Het gaat erom dat de reis verder gaat, dat jij verdwijnt, het ego, alles waar jij vol va

Alles wat niet uit de Geest komt, is dode aarde en wij moeten tot geen andere God bidden dan tot die God die zich in onze eigen ziel openbaart. Maar als er zich geen God in mij openbaart? Vroeg Eva. Dan moet u in een stil uur Hem aanroepen, met de inzet van al het heimwee dat in u is. En gelooft u dat Hij dan zal komen? Hij zal komen. Maar - schrik niet - eerst als wreker van uw vroegere daden, als de angstwekkende god van het Oude Testament, die gezegd heeft: 'Oog om oog, tand om tand'. Hij zal zich openbaren in plotselinge veranderingen van uw uiterlijke leven. Eerst moet u alles verliezen, zelfs....... zelfs God als u Hem voortdurend opnieuw wilt vinden. Pas als uw voorstelling van Hem gereinigd is van gestalte en vorm en van ieder begrip omtrent buiten en binnen, schepper en schepsel, geest en stof, zult u Hem...... Zien? Nee, nimmer. Maar met Zijn ogen zult u uzelf zien. Dan bent u vrij van de aarde, want uw leven is dan in het zijne ingegaan en uw bewustzijn i

Als u in ernst wilt dat uw lot galoppeert, ik waarschuw u ertegen, doch raad het u tegelijkertijd aan, want het is het enige wat de mens moet doen en tevens het zwaarste offer dat hij kan brengen - moet u de innerlijkste kern van uw wezen, zonder welke u een lijk zou zijn - en zelfs dat nog niet eens - aanroepen en haar bevelen u langs de kortste weg naar het grote doel te leiden - het enige dat het nastreven waard is, hoe weinig u dat nu ook beseft - meedogenloos, zonder rust, door ziekte, lijden, dood en slaap heen, door eer, rijkdom en vreugde heen, steeds maar door alles heen, als een op hol geslagen paard dat een wagen voortsleurt over akkers en stenen, langs bloemen en bloeiend geboomte. Dat noem ik God aanroepen. Gustav Meyrink

Een belangrijk fundament is dat we mogen zijn die we zijn, wat ook in ons is. In onze kwetsbaarheid, in ons verdriet, in onze pijn en verwarring, ook in onze zachtheid en tederheid. Dat alles uiteindelijk er mag zijn. Alles wat is, alles wat in ons is, is het materiaal dat omgezet wil worden. Tuurlijk die zachtheid en tederheid hoeft niet omgezet te worden. Heel belangrijk is dat dit als gelijkwaardig gezien wordt ook in de man, als heel kostbaar, het zacht en teder kunnen zijn, in kunnen voelen, een open onbevangen hart. Je zou kunnen zeggen, de maatschappij zou veel menswaardiger zijn als het vrouwelijke in de mens veel meer waardering zou krijgen. Dan mogen emoties er zijn, dan mag er ook gevoel zijn, wordt het kunnen meeleven, invoelen, een open hart als even belangrijk gezien of misschien nog wel belangrijker dan alle verstandelijke prestaties of wat we met onze handen kunnen. Eigenlijk is dit alles toch zonder ziel en betekenis als het hart niet mee mag doen, als

Noem het gerust hysterie, juffrouw, de hysterie waaraan wij lijden, is niets ziekelijks. Tussen hysterie en hysterie is een groot verschil. Slechts die hysterie die hand in hand gaat met extase en geestverwarring is op één lijn te stellen met ziekte en voert bergafwaarts. De andere soort echter is geestontwarring, het tot klaarheid komen. Het is de weg bergopwaarts, die boven het weten door het denken uitgaat en die de mens tot het Weten leidt, het Weten door eerstehands schouwen. In de schrift heet dit doel het 'Innerlijke Woord', en zoals de hedendaagse mens denkt, doordat hij, zonder zich daarvan bewust te zijn, woorden in zijn brein fluistert, zo spreekt in de geestelijk wedergeboren mens een andere, geheimzinnige taal, een taal met nieuwe woorden, waarin geen sprake meer is van vermoedens, noch van dwalingen. Dan is het denken een nieuw denken geworden. Dan is het magie en niet alleen maar een armzalig communicatiemiddel. Dan is het een openbaar worden van de W

Ik kan alleen maar aannemen, begon Sephardi na een poosje dat het in dit geval bij u een zogenaamde hypnoide toestand betreft, en dat u ooit, in diepe slaap, dus zonder bewuste waarneming, iets hebt beleefd, wat dan later in de gedachte van een portret het leven van alledag binnensloop en zich er tot een schijnbare werkelijkheid mee heeft verweven. U behoeft niet bang te zijn dat zoiets ziekelijk of abnormaal zou zijn. Zulke dingen komen veel vaker voor dan men denkt en ik ben ervan overtuigd dat de schellen ons van de ogen zouden vallen als men hun ware oorsprong zou kunnen blootleggen. Eensklaps zou ons een tweede leven ten deel vallen, een leven dat altijd voortduurt - een leven dat wij in onze huidige toestand tijdens een diepe slaap leven, zonder het te weten, omdat het aan gene zijde van ons lichamelijke bestaan ligt en het gedurende onze terugreis over de brug van de droom die dag en nacht verbindt, vergeten wordt. Wat de extatici uit de christelijke mystiek over d