Kagib Weteninhethart

Alles heeft de opdracht zichzelf te overwinnen. Wie door anderen overwonnen wordt, heeft zijn opdracht niet vervuld. Wie zijn opdracht niet vervuld, wordt door anderen overwonnen. Als iemand zichzelf overwint, merken anderen daar niets van. Als echter iemand anderen overwint, wordt de hemel rood. De leek noemt dit 'licht' verschijnsel vooruitgang. Gustav Meyrink

Ook de seksualiteit wil bevrijd worden, omgezet worden, uitdrukking worden van de Liefde. Dit word dan zichtbaar in alles wat je bent en doet. Alles is dan erotiek maar heeft niets te maken met lust of dat je seks met iemand wil beleven. Dat kan een van de uitdrukkingen zijn. Maar in alles wat je aanraakt wordt je dan aangeraakt door de Liefde in zachtheid in tederheid, gevoelig zijn voor alles om je heen. Als die verbinding met t hart met het Bewustzijn nog niet plaatsgevonden heeft dan worden we als t ware nog geleefd door t dierlijke. Dierlijke driften, vooral mannetjes lustverlangens, geen verbinding zoeken maar vooral gefixeerd zijn op eigen bevrediging. Terwijl als wel verbinding gemaakt is met t hart met de Liefde dan gaat t juist om verbinding, juist om afstemming, juist om samen beleven, op elkaar reageren. In het seksuele spel maar uiteindelijk in alle uitwisseling van energie. In die Verbinding kun je ook waarlijk jezelf één voelen met de ander zonder de daad

Loopt er door ieder mensenleven zo'n rode draad van merkwaardige toevalligheden? Of ben ik de enige die dergelijke dingen meemaakt? Grijpen de ringen van de gebeurtenissen wellicht pas dan in elkaar om een keten te vormen als men hun samenhang niet verstoort door het maken van plannen die men dom najaagt, als gevolg waarvan men het lot uiteen doet vallen in fragmenten, die anders een onafgebroken, wonderbaarlijk geweven lint zouden hebben gevormd? Gustav Meyrink

En waarom doe ik dat allemaal? Omdat ik het beu ben op het oude cultuurpatroon voort te borduren: eerst vrede om oorlog voor te bereiden, dan oorlog om weer vrede te krijgen enz.; omdat ik een totaal vreemde wereld voor mij wil zien - een nieuwe verwondering wil leren kennen, zoals een zuigeling die zou ondergaan als hij in één nacht tot volwassene zou rijpen - omdat ik een punt wil worden en niet eeuwig een komma wil blijven. Ik doe afstand van de geestelijke erfenis van mijn voorouders ten gunste van die staat en wil liever leren oude vormen met nieuwe ogen te zien dan, zoals tot nu toe, nieuwe vormen met oude ogen; misschien verwerven ze dan de eeuwige jeugd. Het begin dat ik heb gemaakt, was goed. Alleen moet ik nog leren om over alles te glimlachen in plaats van mij over alles te verwonderen. Moeilijker is het de eeuwige glimlach te verwerven dan in de vele duizenden graven op aarde het doodshoofd te vinden dat men in een vorig leven op de schouders heeft gedragen; eer

Volhardendheid heeft tuurlijk niks te maken met koppigheid, halsstarrigheid. Het heeft te maken met trouw zijn aan wat je in je binnenste ervaart. Dat wat wil, wat de weg is, wat nodig is, wat zich wil ontvouwen, wat zichtbaar wil worden zich wil openbaren. Iets in je binnenste waar je voor kan gaan, ongeacht de reactie. Waar je in gelooft, wat vibreert in je wezen in je hart. Volharting zoals n andere inspirator t al genoemd heeft. Dan blijf je open, voeling houden met t moment. Maar zolang daarin dan niets gezegd wordt dat iets anders wil ga je door, wat het gevolg ook is, hoe mensen ook tegen je aan kijken, in wat voor situatie je ook terecht komt. Uiteindelijk alleen nog maar een trouw zijn aan je binnenste, aan je Ziel aan je Essentie je Wezen. Dat waar je meer en meer op hebt leren vertrouwen, wat in je gegroeid is, steeds krachtiger geworden is. Daarin heb je rust gevonden. Daardoor laat je, je niet meer heen en weer gooien door de uiterlijke omstandigheden, wat

Dus u hebt ze hem uit de hand geslagen, mompelde hij peinzend. Ik had nooit gedacht, dat er een derde weg zou kunnen bestaan. Het was geen derde weg, zei ik, het was hetzelfde als wanneer ik de korrels had geweigerd. Hij glimlachte. Als u geweigerd had, was u misschien ook wel de 'weg des levens' gegaan, maar de korrels, die magische krachten symboliseren, zouden niet zijn achtergebleven. Nu zijn ze, zoals u zegt, op de grond gerold. Dat wil zeggen: zij zijn hier gebleven en worden door uw voorvaderen zolang behoed, tot de tijd van ontkiemen is aangebroken. Dan zullen krachten, die thans nog in u sluimeren, levend worden. Ik begreep het niet: De korrels worden door mijn voorvaderen behoed? U moet het gedeeltelijk symbolisch opvatten, wat u beleefd hebt. De kring van de blauwachtig lichtende mensen die om u heen stond, was de keten van overgeerfde ego's, die elk die uit een moeder is geboren met zich meesleept. De ziel is niet iets 'zelfstandigs' - ze moe

Het worstelen om de onsterfelijkheid is een strijd om de macht tegen de geluiden en geesten die in ons wonen; en het wachten op het koning worden van het eigen 'ik' is het wachten op de Messias. De schimmige Habal Garmin, die u hebt gezien, de 'adem der beenderen' uit de Kabbala dat was de koning. Als hij gekroond zal zijn, breekt het koord waarmee u door de uitwendige zintuigen en de schoorsteen van het verstand met de wereld bent verbonden. Gustav Meyrink