Kagib Weteninhethart

Het wachten op een wonder. Kent u dat niet? Nee? Maar dan bent u een heel, heel arm mens. Wat kennen toch maar weinigen dit? Ziet u, dat is ook de reden, waarom ik nooit uitga en met niemand omga. Ik had vroeger wel een paar vriendinnen, maar wij praatten altijd langs elkaar heen: zij begrepen mij niet en ik hen niet. Toen ik hen duidelijk wilde maken, dat het belangrijke - het essentiele - in de bijbel en in andere geschriften voor mij het wonder, alleen maar het wonder was, en niet de regels voor de moraal en de ethiek, die slechts verborgen wegen kunnen zijn om tot het wonder te geraken - dan konden ze er alleen maar gemeenplaatsen tegenin brengen. De wereld bestaat om door ons stukgedacht te worden, hoorde ik mijn vader eens zeggen - pas dan begint het leven. - Ik weet niet wat hij met 'het leven' bedoelde, maar ik voel soms dat ik op een dag als het ware zal 'ontwaken'. Al kan ik me ook niet voorstellen in welke toestand. En wonderen moeten daaraan v

Wie of wat is dat toch de Geest de Heilige Geest. Die innerlijke begeleiding, dat Geweten dat spreekt. We praten er zo makkelijk over, maar wat is Het nou? Hoe ik t dan beleef is Het toch vooral echt een Bewuste entiteit. Wat we werkelijk Zijn, altijd Zijn, er altijd voor ons is, en dat alles overziet wat is. Ieder heeft daarin weer een unieke begeleiding, omdat we in Essentie ook uniek Zijn en blijven. Ben r gewoon eventjes over aan t borrelen. Er is dus ons Essentiele Zijn, Bewustzijn, dat er altijd voor ons is, het beste met ons wil. Het geeft ons heel veel ruimte in onze ont-dekkingen, omdat het er om gaat, dat we het zelf ont-dekken, dan is t weer een. Niet als er aannames zijn, jasjes aangetrokken worden. Is onze Essentie een engel? Iedereen heeft een beschermengel wordt er gezegd. Is er daarin misschien overleg tussen andere beschermengelen om iets te laten gebeuren, ingevingen die gedaan worden, dat ze met elkaar in contact staan? Dat zo de toevallen komen, de s

Ik weet het van de student Charousek. Ik sprak hem op de straat aan, omdat hij me merkwaardig veranderd voorkwam. Hij heeft me in de volheid van zijn hart alles verteld. Ook dat u hem geld hebt gegeven. Hij zag me doordringend aan en legde op elk van zijn woorden heel vreemd de nadruk, maar ik begreep niet wat hij daarmee bedoelde. Zeker er zijn daardoor een paar druppels geluk meer uit de hemel neergeregend en - en in dit geval heeft het misschien ook geen kwaad gedaan, maar vaak berokkent men zichzelf en anderen hierdoor alleen maar verdriet. Helpen is niet zo gemakkelijk als u denkt, mijn beste vriend! Dan zou het zeer, zeer eenvoudig zijn de wereld te verlossen. Gustav Meyrink

Iedere vraag die een mens kan stellen, is op hetzelfde moment beantwoord, waarop hij haar in de geest gesteld heeft. het gehele leven is niets anders dan vormgeworden vragen, die de kiem van het antwoord in zich dragen - en antwoorden die zwanger zijn van vragen. Alle mensen met een en hetzelfde medicament te genezen is uitsluitend het voorrecht van de doktoren. De vraagsteller krijgt dat antwoord, dat hij nodig heeft: anders zou elk schepsel niet de weg van eigen verlangen gaan. Gelooft u dan dat onze Joodse geschriften slechts uit willekeur uitsluitend in medeklinkers geschreven zijn? Ieder moet voor zichzelf de geheime klinkers erbij vinden, die hem de slechts voor hem bestemde zin ontsluieren - wil het levende woord niet tot een dood dogma verstarren. Gustav Meyrink

Heb al heel veel gedeeld over t belang van t Kindstuk in onszelf. Het onbevangen ongeschonden kind dat er altijd is, maar vaak nog zo moelijk bereikbaar en ervaarbaar is. Bv als je geen kind hebt mogen zijn door omstandigheden. Kan me voorstellen dat vele zich hierin herkennen. We zeggen wel dat we volwassen worden maar eigenlijk komt er bijna niemand tot volledige wasdom. Eigenlijk blijven we geschonden, gekwetste kinderen met een jasje aan van nu ben ik groot en sterk. Nu weet ik het nu ben ik het. Nu moet ik staande blijven in deze grote wereld en mag geen kind meer zijn. Maar t gekwetste het verwonde, geschonden kind zal hier altijd doorheen stralen, zich uitspreken in alles. Totdat het gezien wordt en geheeld mag worden, het verleden. Wie kan er gewoon Zijn, gewoon leven, dat het zo goed is, gewoon genieten van dat je leeft. Dat verliezen we, die onbevangenheid die ontvankelijkheid die ruimte voor het totale leven. Dit alles is ingekapseld door zoveel dat er in het verlede

Alleen spookachtige dingen hebben een schrikaanjagende uitwerking op de mens. Het leven schuurt en brandt als een haren pij, maar de zonnestralen van de wereld van de Geest brengen mildheid en warmte. Ook een zilveren spiegel zou, als ze gevoel bezat, alleen pijn lijden bij het polijsten. Eenmaal glad en glanzend geworden, weerkaatst ze alle beelden die erop vallen, zonder smart of opwinding. Zalig de mens, die van zichzelf kan zeggen: ik ben gepolijst. 'Op Uwe zaligheid wacht ik, o Heer.' De mensen gaan geen weg, noch van het leven noch van de dood, zij verstuiven als kaf in de storm. In de Talmoed (Joods geschrift) staat: 'Alvorens God de wereld schiep, hield hij de wezens een spiegel voor; daarin zagen zij de geestelijke smarten van het bestaan en de vreugden die erop volgden. Toen namen sommigen de smarten op zich. De anderen echter weigerden en die schrapte God uit het boek der levenden.' Jij echter gaat een weg en hebt die uit vrije wil betreden, je bent door jez