Kagib Weteninhethart

In de gelijkenissen van de bijbel verschuilen zich buitengewone opgaven die ons veel verduidelijken kunnen. Er is oa die van het koninkrijk dat met een penningske wordt vergeleken en dat een vrouw verloor. Om het terug te vinden bezemde ze alles in haar huis leeg en als ze het gevonden had ging ze feestvieren met de buren. Eerst het ene en dan al het andere. En wat te zeggen over het eenzame zaad dat in de akker was uitgestrooid en vergaat en waaruit nu een nieuwe wereld verrijst. Daarin wordt het geïsoleerd bestaan opgeheven, eenvoudig door de ontzelving ervan. Toch leven de mensen aan die duizendjarige gelijkenissen voorbij en menen dat zich doden ontzelving betekent. Uit de verlorenheid komt het nieuwe leven voort. Als het iemand werkelijk om de blijvende waarden is te doen, waarom heeft hij dan angst voor de vergankelijkheid? Moed en liefde ten leven is tenslotte de onuitroeibare wil van het beleven zelf waarvan het beginsel in de geestesvonk ontkiemt. Wat betekent dan innerlijk

O zeker, we begrijpen heel goed dat dergelijke inzichten, omdat ze niet direct glashelder zijn, niet gewenst zijn om de eenvoudige reden dat zij niet stroken met de machten die er belang bij hebben, dat mensen in onwetendheid blijven verkeren en in lijden verwikkeld moeten blijven en onder bedreigingen van vervloekingen moeten leven, als zij niet gehoorzaam willen zijn. Stel u voor, dat we de moed hadden te gehoorzamen aan de ontwakende kracht der geestesvonk die de eerste lichtstraal vertegenwoordigt van de onnoemelijke lichtzon die God is. Nee, nee, het is geen filosofie noch theologie, het is geen denkwetenschap en heeft als erkenning niets te maken met ons brein. Maar dit eerste ontwaken kan gevoeld, ja geschouwd worden en op innerlijke wijze worden waargenomen. We noemen het zelfs geen mystiek. Is een zonsopgang mystiek? Een bliksemstraal? Een berg met eeuwige sneeuw? Geloof mij, er zijn ogen die oneindig helderder zien dan onze zintuiglijke ogen, en oren, die meer horen dan de

Introductie. Dit is dus t begin van n nieuw boek van Barend. Niet meer vanuit t Thomas Evangelie, maar algemene bespiegelingen over het leven van hem, in de eerste tekst wordt al duidelijk hoe ze ontstaan zijn. Ander boek maar zeker dezelfde beZieling. :))) Hoop dat t je iets mag geven. Dit boek heet de Hermiet en is uitgegeven door uitgeverij Synthese . Zie dat beide boeken op t moment heeel goedkoop zijn, iets meer dan 5 euro, das toch de moeite waard om ze aan te schaffen. :))) De geschriften waarover ik in het werkplan heb gesproken, zal ik de vorm geven van brieven die kunnen heten: brieven aan mijzelf en anderen. Dat wil niet zeggen dat ik met mijn hele 'hebben en houwen' tot u kom, want daar gaat het niet om. 'Hebben en houden' is juist waarvan we ons los moeten maken als we ermee instemmen de moeilijke maar zeer vruchtbare weg te gaan die tot de ware grond voert waarin wij geworteld zijn en die niet aan de wereld, niet aan de aarde en ook niet aan ee

Uiteindelijk is er nog maar een verlangen. Het verlangen weer waarlijk Thuis te komen. Dat Thuis ligt binnenin en van daaruit zul je overal thuis zijn. Meestal gaat hier heel veel aan vooraf voordat dit verlangen werkelijk wakker wordt, dat dit nog maar het enige verlangen is. Het is niet het verlangen van het ego. Het is de roep van het Eeuwige dat je hoort. Je enige verlangen wordt dan om hier weer mee te versmelten en alles te laten verdwijnen wat ertussenin staat. Dit proces heeft gevolgen, maakt heel veel wakker, maakt zichtbaar alles wat eerst verborgen was. Dit is het reinmaken van het hart. Het hart zuiveren van zoveel waardoor uiteindelijk God zich mag openbaren door het hart heen, in diepste Wezen. Dat God, het Goddelijke zich vrij mag/kan uitdrukken. En eigenlijk is dit niks, en daardoor alles. Het is helemaal leeg en daardoor vervuld. Vanuit het niets, vanuit die leegte, als alles stil geworden is, verstild is, gaat de Stroom verder, de verandering, de transformati

Het is een oer-oude opvatting, dat hij die door de zon gevoed wordt, als godszoon geldt. Deze mogelijkheid doet lichaam en ziel deel hebben aan een omkeringsproces, een binnenste-buiten-gekeerdheid, een 'Umstelling der Lichter', een verlichamelijking van de geest en een doorgeestelijking van het lichaam. Dan wordt het lichaam tot vat van de geest en stijgt 'opwaarts' en beleeft het opgetrokken worden. Er is een afbeelding van Attische schaal, waarop een draak de held Jason weer uitspuwt, nadat Pallas Athene hem een drank ingegeven had. Het nieuwe weten wordt op deze wijze aan Jason geschonken. Het wil zeggen, dat de ingeving Gods alleen maar uit hogere hulp geschieden kan waardoor de levensvernieuwing kan plaats vinden. Onlangs gebruikte iemand een uitdrukking, die te kennen gaf, dat hij wel innerlijk in grote moeilijkheden zat, maar dat 'als Jonas na drie dagen weer uit de walvis gespuwd was, hij er ook wel door zou komen.' Innerlijke moeilijkheden gelijken

Simon Petrus zeide tot hen: 'Laat Maria van ons weggaan, want vrouwen zijn het Leven niet waardig.' Jezus zeide: 'Ziet, ik zal haar leiden, zodat ik haar mannelijk maak, opdat ook zij een levende geest worde, gelijkend op u, mannen. Want iedere vrouw, die zich zal vermannen, zal ingaan tot het Koninkrijk der Hemelen.' Welke Maria weten we niet. Een patriarchale waan van Petrus. De oerschuld waarmede de man de vrouw belast, terwijl deze toch tot aanschijn brengt in de wereld. De oude primitieve stem van het bloed. Maar Jezus spreekt en ontneemt de vrouw haar last en eeuwenoude opgelegde schuld. Hij plaatst haar naast de man en niet meer tegenover hem. Nog meer: Hij zal de vrouw vermannen en maken tot een levende geest, die daardoor binnengaan kan in het rijk van liefde en vreugde. Wat zal hij tot haar zeggen? Zullen zijn woorden haar een nieuwe ziel geven? Woorden die haar geheel wakker maken en op doen staan en zelfstandigheid verlenen? De liefde zal haar hart binnen

Barmhartig zijn.... Het is eigenlijk een woord waar de werkelijke betekenis van verloren is geraakt, eigenlijk een verouderd woord. Erbarmen hebben, mededogen, compassie. Die barmhartigheid kan van binnenuit vrijkomen naar de medemens na een weg van ontsluiering, ontmaskering, vrijmaking, van alle beelden die je over de mens had. Daardoor kan waarlijk mededogen, Liefde vrijkomen voor die mens. Gewoon in dat wat ze zijn, zonder dat ze er iets voor hoeven te doen. Eigenlijk kan God zich dan door ons heen uitdrukken, tot uitdrukking komen, omdat wij verdwenen zijn, en God puur erbarmen, mededogen is. En daarin is een gelukzaligheid, God te mogen ervaren binnenin. Gewoon gelukkig zijn, zonder reden, gewoon omdat er mededogen is, gewoon omdat je liefhebt, gewoon omdat er Liefde is. Hoe kan hierin dan nog wrok of hardheid tevoorschijn komen? Je bent Heel, vervuld van dat Goddelijke, het mannelijke en vrouwelijke in balans. Zonder dat je er iets speciaal voor hoeft te doen, stroomt het