Kagib Weteninhethart

De bewustzijnszones ontstaan, doordat het licht in den beginne van zeer hoge stralings en trillingsfrequentie, de aardse en lichamelijke contreien nadert, waardoor ogenschijnlijk verschillende lichtsferen ontstaan waarvan de werkzaamheid wel geremd schijnt te worden door de dichtheid der materie die doordrongen moet worden. Het uiterste, hoogste, diepste en innigste punt van bewustzijn is het snelst werkend als een aldoordringende en alomvattende intelligentie, die zich verwijdend en verspreidend aan de lager gelegen zones mededeelt. Wij kunnen deze lichtkringen in ons werkzaam leren beleven, niet omdat wij de zg lagere en tenslotte de materiële wereld de rug toekeren. Intendeel, alle kringen zijn levenskringen en des te sterker, naarmate de drager ervan al meer en meer naar de wereld toe leeft. De zon schijnt naar de aarde toe en haar bestaan zou voor de aarde geen zin hebben (menselijk gesproken), indien ze dat niet deed. Wij mensen leven hier op de wereld merendeels zonder licht en

Het is dan zaak, dat de mens zichzelf als verterings en verbrandingsmateriaal aanbiedt aan de vlam, het vuur van het leven zelf, dat in Jezus volgens bovenstaande uitspraak is vertegenwoordigd. Nabij het vuur komen dat ons verteert en tenslotte verlicht, zal dan betekenen dat we inniger, meer en intenser leven, dat de ontwaarding der bezitszaken sneller in ons zal plaats vinden, dat er tenslotte geen plaats meer in ons is voor behoudzucht en dat er door de dood al minder en minder te halen valt, omdat al het onze is opgenomen in dat goddelijke proces der venieuwing, waarin een voortdurende wedergeboorte plaats grijpt en het leven niet meer naar de seizoenen der natuur in ons geregeld wordt, maar waarin het voortdurend zonder op te houden van stof verwisselt. Daardoor ontstaat er dan in ons zelve, binnen de grenzen van ons stoffelijk lichaam, een zich steeds vernieuwend uiterst levend en gevoelig geestelijk lichaam, geboren en gevormd uit de kracht van de geest waaraan miljarden krachte

In de kracht van uw willen, de waarachtigheid ervan en het gekozen hebben vóór al het andere, ligt tegelijk de aanwijzing verborgen die u de weg wijst in uw aanvankelijk moeizaam verder klimmen. Maar ge zult ervaren hoe ge innerlijk een nieuw lichaam deelachtig wordt, dat het sterfelijk lichaam meer en meer gaat overlichten en overleven, en dat het werkelijk waar is, met grote zekerheid te ervaren dat de oude, bederfelijke mens met de nieuwe, onbederfelijke bekleed zal worden. Aanvankelijk zal het vuur menigeen met ontzetting aangrijpen en zijn smart zal één ogenblik onoverwinlijk schijnen, maar de verademing en verlossing breken als een algenezend gloren met oneindige liefde door het verscheurde hart dat licht en ruimte krijgt en waarin het koninkrijk in grote verwondering en innige dankbaarheid wordt ervaren. Indien we in het vuur het niets ontziende element zien dan is de nabijheid van Jezus, d.i. wat Hij vertegenwoordigt in ons, werkelijk te vrezen. Al het brandbare zou eigenlijk

Jezus zeide: Wie mij nabij is, is het vuur nabij en wie ver van mij is, is ver van het Koninkrijk. Jezus vertegenwoordigt het ware Ik-Zelf in de mens. Het is het licht, de kracht, de waarheid en het leven. Het is het scheppende beginsel bij uitstek, de manifestatie van het eeuwig zijn waarin de mens naar zijn hoge afkomst is geworteld. Het is voor ieder de enige mogelijkheid tot werkelijk zelf leven, en niet geleefd te worden. Doordat het Ik-Zelf een kracht is, is het voelbaar in het innerlijke leven, ja het is zodanig voelbaar dat een weinig van de kracht al teveel is. Ons sterfelijk deel is er niet direct tegen bestand en daarom is gezegd: Het is een verterend vuur. Wij mensen hebben geen idee wat ons wacht, indien we de moed opbrengen daardoor verteerd te worden. Het is een sterven en een leven zolang, en zo niets ontziend, totdat de doorbraak in ons is geschied en alle angst en twijfel, alle tegenzin en verdwazing zijn vergaan in de overgave aan en de aanbidding van die al-ene krac

Een echte glimlach is niet van de dualiteit, heeft met niets te maken, die is. Een glimlach overstromend van Liefde, vanuit Weten. Het alomvattende Weten wat buiten tijd en ruimte staat, wat er altijd is. Wat wij ook doen, wat voor fratsen we ook uithalen. Hoe vol met verzet we ook zitten, weerstand, ergernissen, boosheid, hoogmoed, kilheid of moordlust, haat, agressie, noem maar op. Het wordt doorzien door deze Liefde. Het Weet, en er is in dit Weten geen enkel oordeel. Het Ziet wat is, doorziet jou totaal. Hiermee versmelten betekent waarlijk geluk. Waarlijk vervuld worden met deze Liefde met dit Weten, meer en meer en meer, hoeveel we maar toelaten. Het straalt dwars door alles heen. In een onszelf hiervoor openen kan het ons helen, bevrijden. Het is niet van het denken. Het denken staat er tussenin met beelden, eindeloze beelden over het leven. Het is er altijd, het is Eeuwig, het is de dans van de Eeuwigheid. Als we weer hiermee in harmonie kunnen komen met deze dans mee kunnen da