geven om jezelf
Als je werkelijk om jezelf geeft, kun je waarlijk een ander iets geven omdat er geen verlangen op zit, bewust of onbewust, om iets terug te ontvangen. Het is niet vanuit gemis dat je dan iets geeft, of vanuit een gevoel van verplichting. Er zit geen angst meer op om iets te verliezen, want wat kun je verliezen als je alles hebt, als je Bent? Het geluk, de vervulling zul je nooit buiten jezelf krijgen, maar alleen in jezelf. Als je het daar wezenlijk gevonden hebt zal het alles vervullen buiten jezelf. De voorwaarde hiervoor is, als dit ooit mag/kan gebeuren, is openstaan voor jezelf. Voor wat binnenin is, wat daar leeft, wat er in je omgaat. Je verlangens, je angsten, je beleven, alles wat daar maar leeft. Dit toelaten, dit ontvangen, dit door je heen laten gaan. Dan mag en kan t zijn werk doen, en mag er bevrijding en heling komen. Als je de durf hebt om open en kwetsbaar te zijn, kun je ook echt de ander ontvangen. Dan hoef je geen afweermechanismen te vertonen, kun je de ander toela