Kagib Weteninhethart

Zijn discipelen zeiden tot hem: Wie zijt gij dat ge deze dingen tot ons zou zeggen? Als Jezus ons afgebeeld wordt als een stralende figuur met veel licht om zijn gestalte is het niet zoals zijn discipelen hem zagen. Dat zij zulke vragen stellen maakt Jezus tot een man als een hunner. Het betekent: waar kom je eigenlijk vandaan? Wie heeft je geleerd om zulke dingen tegen ons te zeggen? Waar zijn je papieren? Hoe noem je jezelf? Heb je wel een opleiding gehad? Wat heb je gestudeerd? Ben je theoloog of een farizeeër? Zo'n vraag van de discipelen spreekt boekdelen. Mens, wie ben je en waar kom je vandaan.Tegen Nicodemus zegt Jezus: Ge kunt het Koninkrijk Gods niet zien tenzij je wederom geboren wordt. Want Nicodemus had voorgegeven Jezus als van God te herkennen. De discipelen zijn oprechter. Zij zeggen eenvoudig, dat zij niet weten wie Jezus is en ook niet of hij een zoon Gods is. Jezus antwoordt: Uit wat ik tot u zeg, weet gij niet wie ik ben, maar ge zijt geworden als de Joden, want

Er is een Oeressentie die er was voor de val. Dat wat niet in de tijd gevallen is zou je ook kunnen zeggen. Maar ja, wij zijn wel gevallen in de tijd, en daar de weg kwijtgeraakt. Maar die Oeressentie staat buiten de tijd, en heeft uiteindelijk de touwtjes in handen van alles wat binnen de tijd plaatsvindt, de dualiteit. De dualiteit speelt haar eigen spel. Het wil eigenlijk dat spel door blijven spelen wat zelfs verbinding heeft met heel grote krachten, heel grote wezens. Die kunnen je ook weer misleiden, waar je maar gevoelig voor bent. Ze kunnen ook bv via channeling zich openbaren. Maar de Oeressentie spreekt zich ook uit, maar is een heel stille Stem. Het is aan jou of je wil luisteren, waar je verlangens liggen. Wil jij blijven, of wil je verdwijnen, daar komt t op neer.Wil je vol blijven van jezelf, of leeggemaakt worden, verstillen. Alles, maar dan ook alles overgeven. Niets meer weten, niets meer kunnen. Dan kan de Essentie in jou gaan spreken, en het omzettingsproces zich in

Actie wekt reactie op. Al bedoel je t nog zo goed. Als er oordeel, verzet in zit word dit opgepikt, wordt van daaruit gereageerd. Eigenlijk geeft dat de duisternis kracht. Dan kan t reageren, zich verzetten, aanvallen. Dan wordt t n spel van macht, aanval en verdediging en zit je helemaal verstrikt in de dualiteit. Maar als er waarlijk begrip gegroeid is van binnenuit, werkelijk Liefde, dan omvat dit ook de duisternis met begrip, en ook dit wordt gevoeld. De ander voelt dat hij/zij zichzelf mag zijn. En als je dan deelt, deel je ook echt vanuit respect en gelijkwaardigheid voor die ander en de ander voelt zich niet aangevallen. Alles is energie. Het is het idee van de splinter en de balk. Als jij niet de balk uit je eigen oog gehaald hebt hoe kan je dan de splinter uit het oog van de ander halen? Dus uiteindelijk gaat t erom dat jij, in interactie, jezelf vrijmaakt van die balk. Je vrijmaakt van jouw innerlijke duisternis, jouw beelden, jouw angsten, jouw vooroordelen, jouw verzet. All

Er is een negatieve vorm van leven, een duistere vorm, die op de mens toekomt en hem aangrijpen wil en met hem spelen wil, hem in een hoek smijt of hem uitzuigt tot op zijn gebeente en een loze schil van hem maakt. Een leven dat hem uitdooft en steeds weer met inspanning en kunstmiddelen opgejuind moet worden, brandend gehouden en vooral zo lang mogelijk gelijk moet blijven voortduren. Het is het bestaan dat wij leven noemen, waarin voortdurend de angst voor de dood loert. Herken dit leven als het leven dat u wil aangrijpen en vernietigen en waaraan uw ziel onder bedreiging van ondergang zou moeten gehoorzamen. Ga voorbij aan alles wat u wil beangstigen en intimideren. Aan wat u staande wil houden en macht over u wil hebben en u ontrouw wil maken aan u zelf. Ga aan de grote monden voorbij en laat uw hart niet verontrusten. Indien men u dwingt tot een mijl, ga er twee en indien men u vervolgt, weet dat er een is in u die aan alle vervolging ontkomt omdat deze geen vat op zich geeft. Gij

Dat wat aan alles voorbij kan gaan omdat het niet tot stilstand gebracht kan worden, het ongrijpbare, en onbegrijpbare, het on-doodbare, wat niet afgesloten worden kan, niet gestolen, niet meegenomen. Waar niet mee gesold kan worden, dat men altijd en altijd onderschat, dat niets te maken heeft met alles waar de mensen stil bij staan, dat waarvan de mensen zeggen: grijp het, dan zullen we het voor eeuwig vast houden en insluiten in een onneembare kluis! Dat is het wat Jezus zegt dat de mens deelachtig zou worden en dat de grond is van zijn grond!Hij gaat aan alle stilstand voorbij, aan alle traagheid, aan alle ergernissen en alle boosheid, aan alle tekorten en alle ellende. Hij laat zich door niets vast houden. Wat de mens deelachtig wordt als hij er zich op toelegt voorbijganger te zijn is dat hij iets leert kennen dat nooit voorbijgaat. Hij zal aangegrepen worden door het leven als door een cinerama. Hij zal bespeeld worden op zijn zinnen. Hij zal buigen voor het goud en de hoge eerz

Wordt voorbijganger. Om het eeuwig Leeg te vinden? Ja. Maar dit is ondoenlijk. Het is erger dan de dood! Er is geen dood. Maar het leven is dan een voortdurend afscheid nemen. Afscheid van alles wat ons dierbaar is, afscheid van alles wat wij behouden willen en waarvan wij zeggen dat we het zo liefhebben. Afscheid van onze vrienden, afscheid van onze liefsten, van onze ouders en onze kinderen, onze vrouw en man, afscheid van alles wat men ons als bestaande heeft geleerd. Van alle gezelligheid van: blijf nog even. Alsjeblieft: blijf nog even. Afscheid van 'de gelegenheid', van het ogenblik der grote dingen en alle zorgvuldigheden van deze wereld.Houdt toch op met die ellendige leringen! Met dat vreselijke onderricht! Altijd maar voorbijganger zijn, rusteloos als de wandelende Jood. Om geen steen te vinden voor ons hoofd, geen vast punt voor onze voet! Hebt ge wel eens een cinerama gezien? Alles komt op u toe wat op het gigantische scherm gebeurt. Het neemt u op en het voert u me