Kagib Weteninhethart

Jezus zeide: Zalig is de leeuw dien de mens zal eten en de leeuw zal mens worden; en vervloekt is de mens, dien de leeuw zal eten en de leeuw zal mens worden. Indien een mens zich door de leeuw laat verslinden is hij een buit geworden van het kwaad en zelf de incarnatie van de boze geworden. In dat geval is hij vervloekt. Er rust geen zegen op zijn daden en overal brengt hij ellende en vernietiging en is er voortdurend op uit zijn medemensen tot prooi te maken. Maar indien de mens de leeuw verslindt, dan zal het omgekeerde het geval zijn. Het wil eigenlijk zeggen dat de leeuw als gestalte van het boze een buit wordt van de mens. De leeuweneter is iemand die de leeuw niet vreest. Die hem ook niet tracht te ontlopen en ook niet doet alsof hij er niet is. Die hem zelfs zal oproepen om hem te bezweren en te onderwerpen. Want hoe kan men een leeuw temmen als men voor hem vlucht of hem niet in zijn hol opzoekt. Altijd is de mens geneigd geweest het kwaad of de duivel of de weerstrever in een

Ja, wat je ziet, wat je zegt, ben je zelf zegt een kind, en dit zegt zoveel. Het werkt twee kanten op. De ene kant, je her-kent iets aan wijsheid in een boek, in wat iemand zegt. Of de natuur, het leven, maakt plotseling iets in je wakker. Een blad dat valt, de eeuwige stroming van de zee, donder en bliksem, een stralende glimlach van een kind. Het raakt iets, het brengt iets teweeg. Als dit zo is, dan is het hoe dan ook in je, al hoeft het echt nog niet in je bewustzijn in je wezen verwezenlijkt te zijn. Maar in potentie is het mogelijk. Want het kan raken, er licht iets op, het licht in. Er wordt verbinding gemaakt met het Eeuwige Licht. Het leven zou zoveel eenvoudiger zijn als iemand bij wie deze her-kenning niet plaatsvindt, geen raakpunt vindt, het hierbij zou laten en de ander zou respecteren waar dit wel plaats vindt. In zichzelf zou accepteren, ok ik zie het niet, maar een ander ziet het wel. Wie ben ik om daar over te oordelen, om mijn mening van dat wat ik wel zie op te drin

Alles is openbaar in het aangezicht des hemels. Alles wordt omvat en begrepen en gekend in het aangezicht des hemels. Waarom dan haat? Het heeft geen zin meer als een mens dat weet. Het betekent dat hijzelf tot dat alles kennende inzicht komen kan. Dat hij begrijpt waarom iemand kan haten. Ja, dat hij zelf veel stadia van haat heeft moeten beleven en deze overwinnen, juist omdat hij zijn tegenstander begreep. Menigeen die in de plaats was van die tegenstander - denkt u het zich eens in - zal direct begrijpen waarom haten mogelijk is. Hier wordt dus niets zoetsappigs bedoeld als gezegd wordt: niet haten. Het betekent: niet vernietigen. Wat aan vernietiging toe is gaat uit zich zelf te gronde. Alles zal aan het licht komen. Uit uw geheimste schuilhoeken. Hebt ge u wel eens voorgesteld dat er een verslag bestaat van uw geheime gedachten, gevoelens en handelingen, die ge voor geen mens zou willen weten en dat dit gepubliceerd werd? Op de hoeken van de straten? Ge zoudt het heel erg vinden.

Als het hart open is, dan kun je elkaar zo ontzettend veel geven. Dan zijn er zoveel lagen van gevoel die geraakt, beleeft kunnen worden. Zoveel verdieping dat je bij elkaar kunt brengen, zoveel warmte en liefde dat kan stromen. Als het hart open is, kan er ook zoveel meer raken. Dan kan het Leven binnen komen, je raken, je vervullen. Alles in het leven, alles wat is. Eenzaamheid verdwijnt, want het Leven kan je dan vervullen. Als het hart open staat voor het Zelf binnenin, en voor alles buiten, hoe kwetsbaar dit ook lijkt. Het leven kan dan nooit saai worden. Je zult nooit afgestompt raken. Je zult steeds weer opnieuw belevendigt worden, fris zijn en nieuw. Alles kan je steeds weer opnieuw beroeren, ontroeren, in het moment. En als je hart gesloten is, dan raak je verkrampt, geïsoleerd in je zelf. Je eigen wereldje dat je wil behouden. Niets of niemand dat je kan raken. Het leven wordt dof, omdat er niets nieuws meer binnen mag/kan komen. Ten koste van alles wil je vasthouden aan het

Lieg niet. Het betekent dat ge u zult bevrijden van alle angst om in uw gedragingen waar te zijn. Het betekent nuchter te zijn en waakzaam. Zich niet door droom of wens te laten verleiden, dingen te zeggen die onjuist zijn. Het is van oneindig meer belang dan te bidden om iets, of zich zorgen te maken wat we al of niet zullen eten of om morele voorschriften te volgen. In het niet liegen ligt niet een moreel voorschrift. Het heeft te maken met zich zelf te worden en zich zelf te zijn. Met onze zelfstandigheid en ons innerlijk onderscheidingsvermogen. Met onze ware vrijheid. Het is iets dat ieder mens voor zich zelf moet leren weten en als hem dit na lange tijd gelukt is, dan is hij in staat de verlossende macht van de waarheid te herkennen. Het is zijn eigen waarheid. De waarheid Gods zal hij nooit kunnen omvatten noch begrijpen. De absolute waarheid die zich tot de zijne verhoudt als de zon tot een vonkje. En God is het licht van ontelbare zonnen. Maar het kleine vonkje schenkt zoveel

Dante toont in zijn hel aan dat de zielen na de dood niets te verbergen hebben. Ze uiten zich onverbloemd in de ongeremde impulsiviteit van hun duistere en misdadige aandriften. Dit doet de vraag opkomen: als een mens ontdaan is van zijn lichaam, waar moet hij dan met zijn leugens naar toe? Zij komen geheel in het licht van de openbare waarneming. Ze kunnen niet meer verborgen worden want de mens mist zijn lichaam dat als schuil- en wijkplaats diende. In de regel willen wij ons lichaam niet zo bezien. Het zint ons niet. Wij kunnen er ons geheel in maskeren en het nog flink in de verf zetten ook, zodat het tekort aan karakter, het ingegrifte, niet zichtbaar wordt. Ach lieg niet. Het heeft geen zin. De mens is een zeer ingewikkeld weefsel waarin de waarheid ligt ingebed. Niet voor niets heeft hij behoefte aan ontwikkeling, wat veel juister uitwikkeling zou mogen heten. Lieg niet. Als je het ware leven hebt ontdekt. Het ware leven waaraan een ieder deel heeft als een oer-diepe bron in de